vakantie in Cambodja

Dag ex-carnavallers en niet-carnavallers,

Hoewel ik het mooiste feest van het jaar helaas aan me voorbij moest laten gaan dit jaar, heb ik toch stiekem een beetje meegenoten van alle heerlijke onzin die ik voorbij zag komen op het o-zo-handige facebook.
Hopelijk hebben de carnavallers er weer van genoten en hebben de niet-carnavallers er niet te veel last van gehad :)

Hier was het Chinees nieuwjaar afgelopen week, zoals overal op de wereld trouwens, maar ik heb hier in Cambodja dus toch nog een feestje meegepikt. Alhoewel, dit betekende dat ik 's morgens om 05.00 uur wakker geknald werd, samen met de hanen. Mooi! Dan weten zij ook eens hoe het voelt om wakker gemaakt te worden:)
Door de feestdagen was er een volksverhuizing van de hoofdstad Phnom Penh naar het rustige strandplaatsje Kep waar ik de afgelopen week verbleef.  Ik had flink veel Chinees vuurwerk verwacht 's avonds, maar er was amper iets te doen, en het kon dus bij lange na niet op tegen het kabaal in de Van Haestrechtstraat met oudjaarsdag.
Het enige dat ik zag was dat het drukker was in het dorp en vele families samen zaten te eten en drinken langs het strand op de stenen grond of in een hangmat onder de partytenten. Cambodjanen zijn echte bourgondiers merk ik; als ze de kans hebben, zie je ze het liefst de hele dag door eten, bier drinken en een beetje luieren onder hun partytent. Gezellig met vrienden of familie.

Cambodja is meer dan alleen Ankor Wat en Siem Reap. En gelukkig is er nog een veel autenthieker Cambodja te vinden als je dit toeristenbolwerk verlaat. Zo heb je de stad Battambang, wat de minst toeristische stad is (waarschijnlijk omdat er ook minder speciaals te beleven valt), maar waar je dus wel nog kunt rondstruinen tussen de bevolking en het echte leven van Cambodja ziet in plaats van alleen maar winkeltjes en souveniers voor toeristen. Op de markt zie je goudsmeden, kappers, nagelstylistes, etc, en dat tussen de groenten, fruit, vlees en vis.
Hier ben ik een dagje op pad geweest met een volle tuktuk met hostelgenootjes. We hebben een ritje gemaakt op  de bamboo trein om daar een uurtje mee door het platteland te vliegen, we hebben zo'n 15 miljoen vleermuizen zien (en  ruiken) uitvliegen uit de grot bij zonsondergang en we hebben het circus bezocht, waar talentvolle jongeren een kans krijgen op een betere toekomst door scholing en circustraining. Het hostel was een echte fijne hangplek om samen een biertje te pakken, lekker te eten, en een lesje yoga mee te doen.
Het niveau van de hostels in Cambodja is sowieso duidelijk hoger dan in Laos, met nu overal goede bedden en gezellige gemeenschappelijke ruimtes. En dat terwijl de prijs voor een overnachting gemiddeld maar zo'n 5 dollar is.
 
Hierna volgde een lange en warme rit naar Phnom Penh, waarbij ik me ineens besef dat ik de enige blonde persoon ben in deze bus. Misschien dat kindjes daarom af en toe staren maar dan verlegen wegkijken als ik ze aankijk en zwaai. Net voor we de stad binnenrijden stoppen we nog voor een maaltijd en wordt de bus nog grondig afgespoten met een hogedrukreiniger. 'Wauw, dat is ook de eerste keer dat ik ze een bus zie schoonmaken hier' dacht ik nog, waarna er nog een uur in de bus volgde over de meest stoffige rit die ik gehad heb in Azie... dat had dus heel veel zin om precies daar de bus schoon te maken....Aziatische logica:)

Buiten de stad zie ik tientallen wagens rijden met vrouwen staand in de laadbak. Het is me duidelijk dat zij ergens hebben gewerkt, maar geen idee waar ze nu naar toe gaan. Later leerde ik dat deze vrouwen in de confectiefabrieken werken waar dus kleding wordt gemaakt. Ik vraag me af wat zij verdienen, hoeveel dagen per week ze werken, en of ze elke avond naar huis gaan of dat ze gezamenlijk ergens overnachten elke nacht.

Voor ik naar Phnom Penh ging ben ik meerdere malen gewaarschuwd voor pickpockets dus ik ben op mijn hoede als ik door deze stad loop. Het valt me in deze hoofdstad van twee miljoen inwoners ook meteen op dat er hier veel Westerse mannen rondlopen met jongere Aziatische dames. Zeker bij de restaurantjes en in de kroegen. Ze lijken het goed te hebben samen, en ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken.
Net buiten Phnom Penh bezoek ik met wat mensen uit het hostel de killing fields, een overblijfsel uit de verschrikkelijke Khmer rouge-periode.  De tuktukdriver vraagt of we muziek hebben, want dan kunnen we die aansluiten op zijn ingebouwde geluidsinstallatie..tuurlijk! Haha...een veel te gezellige rit daarheen terwijl je weet dat je verschrikkelijke dingen gaat horen en zien bij deze killingfields. Dit is namelijk, samen met de Tuol sleng gevangenis die ik later die dag bezocht in een woord afschuwelijk om te zien! 1 op de 4 cambodjanen is tussen 1975 en 1979 vermoord of doodgegaan aan uithongering/ziekte door het regime van de Rode khmer. Ik heb hier onlangs twee boeken van overlevenden over gelezen en dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Gevolg hiervan is nu nog steeds dat de gemiddelde leeftijd erg laag is in Cambodja,doordat er zoveel mensen overleden zijn destijds. Bij veel ouderen op straat denk ik: jij hebt het meegemaakt...
Deze indrukwekkende dag sloot ik gelukkig wel fijn af met een bezoek aan het Olympisch stadion waar rond zonsondergang de mensen samenkomen voor aerobics in grote groepen, volley, potje voetbal, samen eten etc... geen andere toerist te bekennen. Heerlijk om daar tussen te zitten!

In het zuiden bezoek ik Kampot en daarna Kep waar ik nu net vandaan ben gekomen en al eerder over schreef.  
In Kampot heb ik een sunset tour met de boot om de mooie zonsondergang en de fireflies te zien. En, ik heb het hogergelegen en dus koelere 'Bokor national park' met de scooter bezocht, waarbij ik bijna van mijn scooter werd gevlogen door een neushoornvogel. Wat een gigantisch ding! Ik heb ze nog nooit zo dichtbij zien vliegen. En ze stopten in de boom langs de weg waarna ik pas zag wat voor vogel het was. Wat zijn er toch mooie dieren op de wereld!

In Kep ben ik eindelijk aan zee en verblijf ik buiten het kleine centrum op een paar km afstand. Met de geleende fiets van het hostel ben je in 10 minuten in het dorp waar je o.a de crab market hebt waar Kep om bekend staat. Je ziet hier hoe duizenden krabben vers gevangen wachten om verkocht te worden. Ze worden bewaard in de houten constructies in het water. Je ziet hoe ze inktvis schoonmaken en allerlei soorten vis braden op de bbq of koken op houtvuur waar je bij staat, verser kun je het niet krijgen.  Er is eigenlijk weinig te doen in dit kleine dorp, maar doordat ik me niet helemaal lekker voel heb ik geen zin om verder te reizen en blijf ik een tijdje in dit fijne guesthouse zitten. Veel lezen, relaxen aan het strand en rust houden. Het is eigenlijk net vakantie ;)
Ik ontdek na een paar dagen ook nog andere leuke plekken zoals een heerlijke Franse bakkerij, een tentje met het lekkerste bananenbrood en een skybar om de sunset te zien. Deze plaats ben ik echt gaan waarderen door er wat langer te zijn. En met de Nederlands Sanne en Zweedse Louise had ik fijn gezelschap hier.
Inmiddels opgeknapt bezoek ik met Sanne nog de Kampot-peperplantage, waar we verrast waren hoe interessant het nog was ook...en wandelen we in het 'national park'. Het waait hier hard en locals  klagen dat het zo fris is...het is een heerlijke 25 tot 30 graden schat ik. Uiteraard probeer ik de krab, wat mijn duurste maaltijd van Cambodja werd, 11 dollar incl dessert ;)
Buiten Kep vind je het rustige platteland en op mijn brommer vind ik nog een klein strandje waar mensen in groepjes zitten te eten en waar de kindjes spelen in de zee. De kindjes komen naar me toe wandelen met een zeester in hun handen en later willen andere kinderen graag dat ik foto's van ze maak en poseren ze als professionals en willen ze zelf foto's maken met mijn camera. Wat een heerlijke dag was dit ook weer!
 
Cambodja vond ik veel leuker dan verwacht na wat negatieve verhalen vooraf van andere backpackers. Ik vond de mensen hier heel vriendelijk en er is genoeg te beleven. Qua natuur is het niet zo bijzonder als Laos,  maar als je wat meer tijd neemt dan alleen een paar dagen bij Ankor Wat is het een fijn en divers land om rond te reizen en te ervaren.
Nu ben ik terug in het drukke Phnom Penh om overmorgen naar Jakarta te vliegen. Met gezonde spanning weer naar een heel ander land. Ik ben erg benieuwd en ik zal maar een gedeelte van Indonesie kunnen zien in een maand, maar hopelijk wel een heel mooi gedeelte; Java en de Gili eilanden.

Tot ziens in Nederland weer daarna!

Liefs uit Azië,

Maaike